تله خارج سلولی نوتروفیلها و رسوبات آمیلوئیدی

آمیلوئیدوز به گروهی ازسندرم های بالینی اطلاق می شود که به دلیل تجمع فیبریلهای آمیلوئیدی در سراسر بدن بوجود می آید، این فیبریل ها از ساختارهای پروتئینی که بدرستی تاخوردگی نیافته اند، تشکیل شده اند. تجمع این فیبریلهای آمیلوئیدی در چندین بیماری از جمله آلزایمر، پارکینسون و دیابت نوع 2 مشاهده میشود. رسوبات آمیلوئیدی میتواند در مکانهای خاصی از بدن مجتمع شوند از جمله در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر یا در سراسر بدن بخش شوند مانند آمیلوئیدوزی که  مربوط به جهش هایی در ژن transthyretinمیشود.

علت ایجاد رسوبات آمیلوئیدی از نظر بالینی هنوز به خوبی درک نشده است . در حالیکه در برخی از بیماران وجود این رسوبات بدون هیچگونه علامت بالینی است و تنها بر اساس  شانس می توان آنرا تشخیص داد، در برخی دیگر میتواند چندین ارگان را تخریب  کرده و بسیار کشنده باشد. تحقیقات قبلی نشان داده است که آنچه باعث تبدیل این فیبریل های ظاهراً بی ضرر به گونه های سمی مرگبار آن می شود شکسته شدن آنها به قطعات کوچکتر است. اینکه این فرایند ها چگونه اتفاق می افتند  و عوامل کلیدی دخیل در آن کدامند سوالی است که محققین سعی دارند به آن درتحقیق اخیر  پاسخ دهند.

 قبلا ً مشخص شده بود که برخی اوقات فیبریل های آمیلوئیدی سبب تحریک بروز  پاسخ التهابی می شوند یعنی سیستم ایمنی در بروز آمیلوئیدوز نقش دارد. درمقاله ای  که در ماه نوامبر در مجله ی Biological chemistryمنتشر گردید، گروهی از  محققین به سرپرستی  دکتر Foguelاین سوال را مطرح کردند که آیا نوتروفیل ها که اولین گروه از گلبولهای سفید هستند که به محل ضایعه می رسند، در پاسخ التهابی نقش دارند؟ نوتروفیل ها از بدن در مقابل میکروبها از طریق آزاد نمودن تله ای ازDNAکه غنی از پروتئینهای ضد میکروبی وهسته ای است در محل ضایعه ، براساس فرایندی که NETosisنامیده میشود، دفاع می کنند.

  هنگامیکه میکروب ها دراین تله ی خارج سلولی نوتروفیل ها (NET)گرفتار می شوند بوسیله ی اجراء NETنظیر پپتیدهای ضد میکروبی آنزیم های  eکشته می شوند. شواهد جدیدی که توسط دکتر foguelدرتحقیقات اخیر ارائه گردید، نشان می دهد که نه تنها میکروبها بلکه فیبریلهای آمیلوئیدی می توانند سبب القاء ترشح NETشوند. به همین علت NETدرمحل رسوبات  آمیلوئیدی دربافتهای بیماران مبتلا به آمیلوئیدوز نیز یافت می شود.

در این تحقیق کاملاً مشخص گردید که فیبریل های آمیلوئیدی توسطNETs به دام می افتند و به قطعات کوچکتر شکسته می شوند که این کار بیشتر از طریق آنزیم های  اختصاصی انجام می شوند. محصول جانبی این فرآیند تولید سمی کوچک است که برای سلول مضر می باشند.

 دکتر foguelمی گوید: مطالعه ی ما اولین شواهد مرتبط با مکانیزم فیزیولوژیکیرا ارائه داده است که منجربه تکه تکه شدن فیبریلها و تشدید  بیماری می شود . بنابراین فیبریل های آمیلوئیدی میتوانند به عنوان  یک مخزن کوچک از گونه های سمی محسوب شوند.

در این تحقیق مشخص گردید که فیبریلهای آمیلوئیدی سبب ترشح تله های خارج سلولی نوتروفیلیNETs می شود. وجود آنزیم الاستاز در مجموعه ی NETسبب تکه تکه شدن فیبریلها می شود . در این تحقیق مشخص گردید که میزان القا NETتوسط فیبریل ها در میان بیماران مبتلا به آمیلوئیدوز با هم متفاوت است به همین علت تنوع زیادی در میزان شدت  این بیماری در میان بیماران مختلف مشاهده می شود.

 از نظر فیزیولوژیکی NETتوسط آنزیم های خاصی که توانایی هضم DNAرا دارند و به DNAsesمعروف می باشند، نابود می گردد. درحقیقت برخی از پاتوژنها  (بیماری زاها) از تله ی NETاز طریق استفاده از آنزیم های DNAsesخود  فرار می کنند.

  سوالی که همچنان باقی می ماند این است که آیا بیماران مبتلا به آمیلوئیدوز تا حدی از جدا سازی این NETزمانیکه  دیگر نیازی به آنها نیست ، ناتوان هستند و به همین علت این مجموعه NETبه آزادی  عمل کرده و فیبریلهای آمیلوئیدی را به قطعات کوچک سمی می شکنند.

 نتایج این تحقیق پیامدهای روشنی درمورد علل آمیلوئیدوز را هویدا  کرده است ، بیماری مرگباری که در سالهای اخیر برای آن پیشرفت های  کمی شده است.

منبع: www. medicalnewstoday.com